„W drodze” czyli innowacyjne warsztaty Dramy o inkluzji w edukacji.

Początek lipca to znak, że w szkole rozpoczął się oficjalnie czas wakacji czyli okres wolny od zajęć dydaktycznych. Nie oznacza to, że nauczyciele nie pracują. Wręcz przeciwnie, na przykład w szkołach ponadgimnazjalnych to czas rekrutacji i pracy przy przyjmowaniu nowych uczniów do szkoły.
Dla mnie to przede wszystkim zamykanie dokumentacji prowadzonej w roku szkolnym 2020/21, przygotowywanie autorskich programów na rok 2021/22 oraz szukanie inspiracji na przedsięwzięcia i projekty w przyszłym roku szkolnym 2021/2022. Od kilku lat rozwijam swoje umiejętności w wykorzystywaniu metody dramy w pracy z młodzieżą. Drama, to jedna z metod dzięki której możemy eliminować lub zapobiegać wykluczeniom w grupie, budując relacje i ucząc wzajemnej tolerancji. Już od najmłodszych lat należy uświadamiać ludzi, że warto rozmawiać, bo pomimo różnić, wiele nas łączy. Drama to poszukiwanie różnych dróg i rozwiązań istniejącego problemu. To sposób na szersze spojrzenie na różnorodne aspekty naszego życia, na to co dzieje się wokół nas i w nas na przestrzeni czasu, w konkretnym otoczeniu.

Umiejętności wykorzystania w pracy dramy rozwijam m.in. w ramach spotkań organizowanych przez Iwonę Marię Stankiewicz – nauczycielkę z wieloletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, obecnie wicedyrektorkę w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 6 w Gdańsku i liderkę grupy Drama gdańskiego projektu Kreatywna Pedagogika. Ponadto uczęszczam na warsztaty organizowane przez dr. Adama Jagiełło-Rusiłowskiego z Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, które organizowane w ramach międzynarodowego projektu Innocamp.pl

Warsztaty często kojarzą się z salą, krzesłami, tablicą, zapisywanymi płachtami papieru, rzutnikiem i stosem notatek. Jednak najlepiej uczymy się i rozwijamy w atmosferze i w otoczeniu bardziej domowym i przede wszystkim w praktyce. Ćwiczenia, zabawy, improwizacje pomagają we wdrażaniu innowacyjnych metod pracy poprzez czynny udział w zajęciach. To najlepszy sposób na zrozumienie istoty dramy i pomysł na zwiększenie atrakcyjności i skuteczności pracy dydaktyczno-wychowawczej. Okoliczności w jakich pracujemy bądź uczymy się, rozwijają nas i pomagają nam w zrozumieniu i zapamiętaniu przesłania dzięki wybranym metodom pracy.

• 

• 

• 

• 

• 

Po doświadczeniach ostatniego roku związanych ze zdalnym nauczaniem i dużej izolacji dzieci i młodzieży, dużo mówi się o tym jak ważne są relacje, uspołecznianie i zwykłe bycie razem. Powrót do szkoły tuż przed wakacjami, choć na krótko, z całą pewnością poprawił kondycję psychiczną większości uczniów, a także nauczycieli. Dlatego tak wiele mówi się o tym, by nie kłaść nacisku tylko i wyłącznie na dydaktykę, ale przede wszystkim skupić się na budowaniu dobrej atmosfery w grupie. Współczesna edukacja powinna przede wszystkim stawiać na tworzenie możliwości rozwoju i pełnego w niej uczestnictwa wszystkich osób, których dotyczy. Zarówno osób z niepełnosprawnością fizyczną bądź intelektualną, które szczególnie potrzebują wsparcia ze strony otoczenia, jak i tych, którzy różnią się statusem ekonomicznym, kulturowym, mają różne poglądy na wiele aspektów życia. Ideą dramy jest inkluzja czyli przede wszystkim „włączanie” i tolerancja wobec „różnorodności” często zwanej odmiennością. Odmienność dotyczy wielu różnic pomiędzy dziećmi i młodzieżą. Mogą to być różnice biologiczne, psychologiczne czy psychofizyczne: inny kolor skóry, przynależność kulturowa, religijna, odmienna orientacja seksualna, inne poglądy na wiele aspektów życia, bądź różny sposób zachowania. Odmienność może wzbudzać różne emocje, zarówno te pozytywne jak i negatywne. Te drugie mogą przyczyniać się do wykluczenia z grupy. Dlatego tak ważne są metody, które pomagają nauczycielowi, wychowawcy wykorzystać je w pracy, do tego, by każdy w grupie czuł się dobrze, mógł swobodnie i bezpiecznie wypowiadać się i aby czuł się akceptowany. Żyjemy w czasach bardzo dynamicznych. Zachodzące zmiany polityczne i społeczno-kulturowe mają ogromny wpływ na myślenie i postępowanie najmłodszego pokolenia i tym samym atmosferę w szkole. To wszystko przyczynia się do częstych problemów edukacyjnych i wychowawczych, izolacji, samotności, a w najgorszych przypadkach do depresji, a nawet samobójstw wśród nastolatków. Poszukiwanie metod pracy, które będą prowadzić do kształtowania wśród młodych ludzi poczucie wspólnoty, potrzebę wspólnych dyskusji, zrozumienia i tolerancji wydaje się, szczególnie teraz w czasie pandemii i częstej izolacji, niezwykle ważne.

Często mówi się, że szczęśliwy nauczyciel, to dobry nauczyciel. Świadomość i budowanie własnego dobrostanu ułatwia nauczycielowi przekazywanie uczniom umiejętność dostrzegania wokół nas różnorodności, wspomnianej tolerancji. Potrzebna jest nam nauczycielom umiejętność odnalezienia się w różnych sytuacjach, okolicznościach, grupach chociażby swoich rówieśników, koleżanek i kolegów po fachu. Tę potrzebę świetnie wyczuwa liderka Dramy Kreatywnej Pedagogiki w Gdańsku Iwona Stankiewicz, która zarówno podczas zajęć stacjonarnych czy zdalnych, nieustannie inspiruje i podaje przykłady metod pracy z dziećmi i młodzieżą, które z powodzeniem możemy wykorzystać na każdym etapie edukacji.

• 

• 

• 

Poniżej fotorelacja z warsztatów Dramy Inkluzja – grudzień 2021 organizowanych przez Innocamp.pl. Jak wyczarować atmosferę iście teatralną, jakie sztuczki można wykorzystać, by odegrać scenki online? Wiedzą tylko Oni – Iwona Maria Stankiewicz i Adam Jagiello-Rusilowski

• 

• 

• 

Jest wiele metod budowania relacji i wspólnoty w grupie. To między innymi gry, zabawy, dyskusje, warsztaty organizowane w warunkach szkolnych np. w sali lekcyjnej lub w innych miejscach poza szkołą. W dramie wykorzystujemy fikcyjne kazusy, a wcielając się w role możemy improwizować, odegrać teatralne scenki i wyobrazić siebie na miejscu innej osoby.

W warunkach szkolnych w celu integracji i budowania relacji świetnie sprawdzają się biwaki integracyjne, zielone szkoły, wspólne wyjścia, projekty i przedsięwzięcia. Wycieczki szkolne, wymagające nieco więcej wysiłku, są bardzo lubiane przez uczniów. Również nauczyciele lubią w nieco innych warunkach poznawać siebie i innych.
Otoczenie i okoliczności, w których pracujemy mają ogromny wpływ na nasz rozwój i kreatywność. Nie ma nic lepszego niż na własnej skórze poczuć moc bycia razem. Wspólny wyjazd to możliwość poznania siebie w różnych okolicznościach, zainspirowania i przedyskutowania pomysłów na przyszłość. Wie o tym Iwona Stankiewicz, która dla grupy Drama inicjowała i organizowała wyjazdy, w których miałam przyjemność brać udział. Każda wyprawa to okazja do znalezienia się w inspirującym otoczeniu, zwiedzenia pięknych zakątków naszego kraju, zrelaksowania się, a przede wszystkim do porozmawiania o przyszłości w oparciu o przeszłość i teraźniejszość, wymiany doświadczeń, dzielenia się nowymi pomysłami edukacyjnymi i wychowawczymi. Celem jednej z naszych wypraw był Lidzbark Warmiński gdzie miałyśmy okazje podziwiać Stare Miasto, Zamek Biskupów Warmińskich i rzekę Łynę, a także kosztować przysmaki w restauracji Hotelu Krasickich. Zwiedziłyśmy Stoczek Klasztorny, odpoczęłyśmy aktywnie w Termach Warmińskich i zachwyciłyśmy się pięknem wsi i folwarku w Galinach. Jak to zwykle bywa, podczas podróży często zdarzają się nam niespodzianki.

Jedna z nich było niespodziewane spotkanie w Galinach z księdzem Krzysztofem Niedałtowskim w uroczych Galinach. Podczas rozmowy i przez jedną z nas , o którym dosłownie 10 minut przed wspomniała jedna z nas księdza Krzysztofa naszym oczom ukazał się on sam. Krzysztof Niedałtowski to rektor kościoła św Jana (od 1998 r.), wykładowca religiologii w Gdańskim Seminarium Duchownym i Gdańskim Instytucie Teologicznym, znany działacz społeczny, a kto śledzi jego profil w social mediach wie, że to także miłośnik fotografii. To była wspaniała okazja do chwili rozmowy. Zbyt krótka, bo księdza Krzysztofa wzywały obowiązki duszpasterskie.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Jeżeli mowa o Lidzbarku Warmińskim, to warto oddać się chwili relaksu na terenie Term Warmińskich. Termy są pierwszym ośrodkiem termalnym zlokalizowanym na północy Polski. To doskonałe miejsce do wypoczynku i relaksu, zarówno dla tych, którzy aktywnie uprawiają sport, jak i dla tych, którzy mają ochotę na chwilę wytchnienia od codzienności. Obiekt składa się z części sportowej i rekreacyjnej, w której korzystać można z szeregu atrakcji wodnych. Są to m.in. baseny, zjeżdżalnia multimedialna z efektami świetlnymi i akustycznymi, hydromasaże, bicze wodne, a także strefa saun.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Ostatnim punktem zwiedzania był Stoczek Klasztorny, gdzie znajduje się Sanktuarium Maryjne z Bazyliką Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Stoczek to miejsce, gdzie więziony był kardynał Stefan Wyszyński, przywieziony do Stoczka z Rywałdu 12 października 1953. Miałyśmy okazję zwiedzić pomieszczenia w których był przetrzymywany. Cennych lekcji udzielił nam brat Roman, który poświęcił swój czas po koncercie organowym i opowiedział nam o historii Bazyliki.

• 

• 

• 

• 

• 

Po takiej dawce atrakcji, spotęgowanej niespodziankami i nieprzewidywanymi zdarzeniami, ciekawym spotkaniu z księdzem Niedałtowskim, odpoczynku w Termach i zwiedzeniu pięknego Sanktuarium w Stoczku Klasztornym chce się dalej podróżować, przebywać wśród osób, które choć różne znajdują wspólne cele oraz wykazują chęci do pracy i tworzenia kolejnych, nowych projektów.

Warto budować relacje na milion różnych sposobów.

Rozśpiewany nocny powrót dzielnym Szarkiem (ukochane auto) odkrył nasze kolejne uzdolnienia w myśl zasady „Śpiewać każdy może” ?
Jaka będzie nasza następna droga, ta realna i ta dramowa – czas pokaże. Z niecierpliwością czekamy na nasza kolejne wyprawy …